Vandaag op pad met Marcia, Frencie, Will en Anita. Eerst een stuk door het polderland achter de duinen tot aan Camperduinen. Bij Luctor et Emergo (een tekst die ik in Zeeland niet ben tegengekomen) na een koffie het strand op.
Het is ook wel worstelen op het strand. Het zand is rul. De zee is zich aan het terugtrekken en het natte zand zuigt. Bovendien is het 10 graden kouder dan gisteren. Het voordeel is dat ik al mijn kleren aan heb en dat mijn rugzak een stuk lichter is. Het strand is weids en leeg.
We lopen een strandreservaat in. Aan de vloedlijn liggen volop jutvogels en ander materiaal.
Bij Petten (halverwege) besluiten Frencie en Will dat ze door de duinen gaan teruglopen naar het hotel.
Het mooiste stuk van het strand moet dan nog komen. Zon, wolken, vogels, zee, strand en duinen spelen met elkaar. Het is een schitterend schouwspel.
Bij strandtent Woest eindigt onze tocht. Het was een prachtige dag met (helaas) veel jutvogels en schitterende vergezichten. Dank jullie wel Frencie, Will, Marcia en Anita dat jullie (een stukje) meeliepen.
We genoten nog van een prachtige zonsondergang.
