In Egmond eerst de vuurtoren beklommen met een weids uitzicht.
Jan van de KNRM maakte de prachtige foto van Anita en mij. Hij vindt het stoer dat we zo ver lopen.
Natuurlijk starten we met een bakkie koffie. Het weer is schitterend, maar we hebben nog wat kilometers voor de boeg.
Het eerste stukje plastic vind ik direct als ik het strand op stap. Dit soort draden liggen overal langs de kust. Als je er een ziet, neem het mee en gooi het bij het restafval, zodat vogels en zeedieren niet verstrikt raken.
Het strand wordt leger en leger. De hoeveelheid plastic is, zoals vaker, geconcentreerd op bepaalde plekken.
De hele strandwandeling al zie ik de blauwe en groene poepzakjes langs de vloedlijn. Je doet de drol in een plastic zakje en gooit dat in zee, of graaft het onder het zand. Uhhhh????
In Egmond vragen we aan de schermverhuurder waar we het best van het strand kunnen gaan om naar Schoorl te lopen. Zijn antwoord: “Bij Paal 29, maar het is nog wel een eindje hoor dames.” Ach dat weten we.
We genieten van het brede strand.
We ontdekken veel jutvogels.
Bij deze jutvogel moesten we toch even lachen. Ook de zee maakt grapjes.
Bij Paal 29 is het weer wat drukker.
Na een drankje (ze hadden heerlijke Apfelschorle) volgen we de blauwe pijlen door de duinen naar Schoorl, het eindstation Hotel Duinberk.
Het was een prachtige dag met veel zon en schitterende vergezichten.
Morgen op naar Callantsoog met waarschijnlijk heel wat lagere temperaturen. Dat zal wennen worden.
Vandaag 15,5 km op de teller. In totaal al bijna 226 km trouwens.